आई

रात्री बसते कुशीत घेऊनी

अधांतरी भिंतीस रेटूनी
पहाटे थोड्यावेळ निजते
ती आपली आई असते

कधी परी आणते नभातून
चंद्राशी ठेवते नाते जोडून
दमल्यावरही अंगाई गाते
ती आपली आई असते

दुःख मला न स्पर्शावे
डोळ्यात अश्रु न यावे
यासाठीच रोज झटते
ती आपली आई असते

नसतो ईश्वर प्रत्येक गृही
म्हणून घरात असते आई
निरपेक्ष प्रेमाचे बीज पेरते
ती आपली आई असते

लेकरांसाठीच झिजते
लेकरांसाठीच जगते
स्वतःचे जीवन विसरते
ती आपली आई असते

© गंधार कुलकर्णी
  ९१५८४१६९९८